Temat: Mój Kombajnek -dodał Tatamarty.323a
narazie tak sie prezentuje, mam w planie nadać mu nowe barwy, ale jakie????
Kombajn zbożowy Fortschritt E-512
Serce kombajnu, czyli silnik, to poczciwa jednostka napędowa W-50(4VD 14,5/12,1 SRW), firmy IFA. Jest to silnik o mocy (różne źródła różnie podają) 110-125 KM, cztero cylindrowy, poj. sk. 6560 cm sześć., wolnossący, wolnoobrotowy- optymalna prędkość obrotowa- 1800 obr/min. Zużycie paliwa wynosi ok. 10 l/godz. pracy. Zaletą silnika jest więc niewielki apetyt, ale również duży zapas momentu obrotowego, oraz prosta obsługa codzienna i łatwy dostęp do elementów stanowiących oprzyżądowanie silnika. Dzięki wbudowanej w miske olejową, chłodnicy oleju, nie ma problemu z przegrzewaniem się silnika- zarówno oleju w układzie smarowania, jak i cieczy chłodzącej w układzie chłodzenia. Olej w układzie smarowania silnika oczyszczany jest przez zespół filtrów- odśrodkowy (tzw. bąk), oraz z wymiennym wkładem (hummel, man), a oleju wchodzi ok. 17 litrów. Do układu chłodzenia, mieści się 25 litrów cieczy chłodzącej.
Napęd układu jezdnego odbywa się poprzez przekładnie pasowe, sprzęgło, oraz mechaniczną trzystopniową skrzynie biegów (3 do przodu, 1 wsteczny), i zwolnice. Dzięki przekładni pasowej możliwa jest płynna bezstopniowa regulacja prędkości jazdy, na poszczególnym biegu, która wynosi 1,4 – 20 km/h, przy ogumieniu 18,4/30.
Elementy robocze kombajnu:
- heder- szer. robocza 4,20 m, nagarniacz napędzany mechanicznie, ze sprzęgłem przeciążeniowym, z hydrauliczną regulacją wysokości i mechanicznym wysuwem, oraz bezstopniową mechaniczną regulacją prędkości roboczej, przenośnik ślimakowo-palcowy i zespół tnący napędzany mechanicznie. Cały zespół uruchamiany jest przez operatora jedną dźwignią, natomiast rozłączenie napędu hedera następuje po wciśnięciu „do podłogi” pedału sprzęgła. Jest to rewelacyjne rozwiązanie, gdyż odruchem bezwarunkowym kombajnisty, podczas nagłego zauważenia przeszkody(np. kamienia) w łanie zboża, jest zatrzymanie maszyny, a w tym przypadku, jednym ruchem zatrzymuje się wszystko. Na czas transportu po drogach publicznych heder przewozi się na wózku transportowym, a operacja demontażu i montażu nie zajmuje więcej, jak ok. 5-10 min.
- Przenośnik pochyły- łańcuchowo-listwowy, dosyć długi, tak, że heder wystaje ładnie do przodu, wszystko elegancko widać i nie trzeba „na stojąco” jeździć. Przenośnik nie posiada napędu zwrotnego, który był by tu zbyteczny, gdyż przez pięć lat jak użytkuje ten kombajn nie zatkał sie nigdy. Przenośnik zakończony chwytaczem kamieni, którego opróżnianie nie jest bardzo uciążliwe.
- Młocarnia- szer. 130 cm, napędzana mechanicznie przez bezstopniową przekładnie pasową w zakresie obrotów 300-1500 obr/min, z regulowanym klepiskiem. Na wypadek zatkania się młocarni, całe klepisko opuszcza się ok. 10 cm i można swobodnie próbować „wykręcić” blokującą młocarnie mase. Opuszczanie klepiska oraz regulacje parametrów ustawień młocarni dla poszczególnych roślin, dokonuje się bezpośrednio z miejsca operatora.
- Podsiewacz oraz sita stanowią jeden zespół, sito górne w moim kombajnie jest żaluzjowe, z rególowaną wielkością otworów, natomiast dolne jest stałe, a sito tzw. kłosowe z regulacją wysokości, dwustopniowe. Wymontowanie sit nie stanowi najmniejszego problemu, są wsuwane od tyłu w specjalne prowadnice i zabezpieczone zamkiem zatrzaskowym.
- Wialnia-wentylator łopatkowy napędzany przekładnią pasową z bezstopniową regulacją prędkości- siły wiatru.
- Wytrząsacze cztero klawiszowe, stopniowe
- Przenośniki, zbożowy i kłosowy łańcuchowo-łopatkowe
- Zbiornik ziarna mieści ok. 1,5 t ładunku, opróżnianie poprzez rure wysypową dł.ok.4 m zajmuje przy pełnych obrotach (np. w czasie pracy) ok. 30 sek. Rura wysypowa otwierana jest ręcznie, bez wielkiego wysiłku. W zbiorniku ziarna zrobiłem udoskonalenie polegające na tym, że w górnej pokrywie zrobiłem okienko z plexy, przez które w dzień wpada światło i oświetla wnętrze zbiornika, dzięki temu na bieżąco widać jakość oczyszczenia ziarna i w pore można zapobiec ewentualnemu zabrudzeniu się sit, lub skorygować ustawienia elementów czyszczących, oraz młocarni. Dodatkowo w zbiorniku zamontowałem oświetlenie, dzięki czemu praca w nocy nie stanowi najmniejszego problemu.
- Kabina- jest bardzo mocnym atutem tego kombajnu, przedewszystkim cicha, z zabezpieczeniem przeciw pyłowym (filtry w dachu), z bardzo dobrą widocznością, z ergonomicznie umieszczonymi dźwigniami i przełącznikami, z czytelną tablicą rozdzielczą, kabina wyposażona jest w wentylator nadmuchowy umieszczony w dachu, a powietrze kierowane jest za pomocą nawiewów w poszczególne, wybrane przez kombajniste miejsca. Miejsce pracy jest bardzo wygodne,fotel z regulacją wysokości, sterowanie układem kierowniczym, dzięki zastosowaniu układu wspomagania poprzez orbitrol, odbywa się praktycznie bez użycia większej siły. Ja w swoim kombajnie założyłem koło kierownicy od „sportowego” malucha. Hamulec główny jest hydrauliczny, ręczny mechaniczny. Jeśli chodzi o polepszenie komfortu pracy, planuje zamontowanie klimatyzacji od jakiegoś rozbiórkowego auta, oraz oklejenie bocznych szyb folią, ale jeszcze nie wiem, czarną, czy srebrną. Mam równierz zamontowane radio, dzięki czemu milej spędza się długie godziny pracy, oraz kilka par dodatkowych reflektorów roboczych w dachu kabiny, na słupkach, oraz z boku w strone wysypu ziarna, na silnik i do tyłu.
- Opony przednie mam zamontowane niskoprofilowe 480/70/30, używane oczywiście firmy Goodyear, wzmacniane siatką stalową.
Ogólnie kombajn ten jesy bardzo udaną maszynką, oszczędny, a 200 litrowy zbiornik paliwa wystarcza na ok.20 godzin pracy, dzięki czemu nie trzeba co dziennie tankować, a ta czynność nie należy do bardzo przyjemnych.
Mój kombajn w przyszłym roku będzie miał 30 lat i dostanie nowy lakier (jak się uda, oczywiście).
Mój synek, młody kombajnista
ZT 323 A 89`
E 512 77`
B 200/5 83`
Brakuje mi Trabanta
