gdzie są nasze skarby (Strona 2 z 2)

ze sklepu wędlina poleży 3 dni i obśliznie a swoja nie

Bolek tak jak sam napisałeś każdy jest jaki jest i każdy ma swoje zdanie na temat prowadzenia gospodarstwa i niech tak zostanie , niech każdy robi jak chce byle robił dobrze , a krytyka powinna być produktywna a nie denerwująca , więc bez urazy .

za dużo tematów na raz a zupełnie zeszliśmy z meritum. co do jedzenia nasze wyroby lub od sąsiada zawsze są najlepsze podziwiam tych którzy potrafią, i nigdy żadna nawet najlepsza marka ich nie dogoni. ojciec jak robił szynkę to leżała ona w zalewie w piwnicy 2 tygodnie a jeden gość z rzeźni mówił mi że u nich robi się ją w kilka godzin(!). Bolek nie ma problemu każdy jest rolnikiem wystarczy że sam siebie tak nazywa-dziś przecież nie jeden by się za rolnika obraził. nie gniewam się wręcz żałuje że się uniosłem bo to nie ma sensu. mam nadzieje że ty też nic do mnie nie masz. u mnie w domu jest kult pracy i zaczynam wpadać w jej wir bez pamięci super że są tacy co potrafią znaleźć czas na wyżyny smakowych doznań w dodatku pichcąć coś samemu. u mnie raz na ruski rok pojawi się coś ekstra z własnej produkcji na wzór wyrobów z dawnych lat. choć obiady i wypieki są pyszne w domu są 2 niewiasty z zapałem do kuchni obie super kobity. czasmi dostaniemy coś od przyjacół ostatnio sarninka, co do rolników o których pisze marrus znam takich którzy od lat nie dali nawozów mineralnych ziemie szykują płodozmianem i obornikiem umiejętną uprawą i ja się przy nich chowam, oni zawsze zbierają dobry towar i nigdy o to nie pękają a ja zawsze, na nich się wzoruję do nich chodzę po radę(żeby nie było nie domówień pełna ochrona na grzybki robactwo chwasty i czasami karmienie dolistne to dla tych panów normalna sprawa po prostu wszystko jak należy tylko nie wybulają się jak większość na drogie nawozy które nie przełożą się na zysk). piszesz o niedzielnym obiedzie poza domem to jest fajne jednak generalnie nie stać mnie na taki luksus i też jem tak ale raz na ruski rok ostatnio poznań sfinks na rynku, rany! ale dobrze karmią...
no bądź co bądź niebawem robię ser z przepisu od marrusa więc smacznego

Nie ma się co oszukiwać że wraz z odejściem (oby żyli jak najdłużej) pokolenia naszych dziadków i rodziców odchodzi tradycja domowych wyrobów i nie ma się co temu dziwić. U mnie w domu od zawsze były wyroby domowe i nie wyobrażam sobie aby iść do sklepu i kupić biały ser, jajka, śmietanę, mleko .... A babcine ciasto drożdżowe (na własnych jajkach, mleku i mące) ze świeżo robionym masłem i jeszcze ciepłym mlekiem - nic nie przebije wspomnień tych smaków. W domu do tej pory się robi domowe wyroby. Natomiast jak długo to potrwa ?? Zapewne do czasu o którym wspomniałem na początku. Nie dlatego że nie będę potrafił, nie będę miał przepisu bo przecież tego wszystkiego nauczyłem się przez lata patrząc jak wyrabiają je rodzice i dziadkowie, ale dlatego że jesteśmy innym pokoleniem i czas jaki trzeba będzie spędzić nad przygotowaniem np wędzonki poświęcimy na wypad ze znajomymi, kino, itp. Czasy się zmieniają, pokolenia się zmieniają, zwyczaje i nawyki także.
Jeżdżę po różnych wystawach, targach i zaobserwowałem że w ostatnich latach przybywa najwięcej stoisk z domowymi lub regionalnymi wyrobami i te stoiska cieszą się dużym zainteresowaniem. Chrońmy rodzinne i lokalne specjały aby w przyszłości nie tylko  o nich opowiadać naszym dzieciom ale również po to aby mogły same tego spróbować.
Widok dymiącej się wędzarni, zawieszonych, pętek kiełbasy, kilku szynek, w powietrzu unoszący się zapach dymu przesiąkniętego wyrobami - stara, dobra polska wieś. Na szczęście niedługo święta więc na stole będzie tylko jedzonko z własnych produktów - mniam

no jest sprawdzony tylko że babcia robi na dwa sposoby.